De dood bruuskerend
de sater grijnst
later klatert haar lach
de dood bruuskerend het marmer af
de zwarte weduwe
verlaat voldaan het levenloze vod
na hun intens gepaard genot
er is geen graf
voor hen die levend van de roem
ten onder gaan
pracht en praal kleurt slechts
de buitenkant terwijl hun geesten
naamloos dansen in het schimmenland
Zie ook: http://wilmelkerrafels.deds.nl
Schrijver: wil melker, 4 september 2012
Geplaatst in de categorie: liefde