voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 45.226):

alleen 's nachts

ik nodig olifanten uit
dikbuikig
in cirkels rond mijn lichaam

hoor alles dreunen
op het linoleum van de leegte

wijsvingers breken maanlicht
meedogenloos
in het spoor dat ze achterlaten

slapende kamers
en striemen worden geklemd
tussen slagtanden en een bloedend hart

ik begraaf mezelf
onder aarde en bladeren
en blijf nog even bij de eerste schreeuw
stil

Schrijver: kerima ellouise, 1 oktober 2012

Geplaatst in de categorie: psychologie

alleen \'s nachts

1
2
3
4
5

4.4 met 7 stemmen

337

Er zijn 6 reacties op deze inzending:

Rudolf, 13 jaar geleden

Vooral de slotzin is prachtig

Hilly Nicolay, 13 jaar geleden

Bijzonder geschreven Kerima, deze stille weemoed.

switi lobi, 13 jaar geleden

Kerima, indrukwekkend..

Marije Hendrikx, 13 jaar geleden

zo pijnlijk leeg en zo prachtig !

julius, 13 jaar geleden

prachtige poezie

Irmlinda, 13 jaar geleden

Hoe eenzaam de nacht, Kerima... Aangrijpend schrijven!

Geef je reactie op deze inzending: