Eolisch sediment
Mijn geheugen voelt als korreltjes in mijn hoofd.
Zij zijn zo licht dat zij vanzelf gaan zweven
als door aanlandige wind licht verdoofd.
De vrije vlucht duurt nochtans maar even,
want in luwte geleid door kalme hand
dalen zij als stof van zwangere wolken neer.
Zij kruipen voort als eeuwig stuifzand
maar keren nooit naar ijle luchten weer.
Geplaatst in de categorie: emoties