voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 45.366):

Dode egels op het grind

Er is geen poëzie meer
in dit land van verzoute
grond onder eeltige voeten

Er zit geen schwung
in de woorden, in tijden
van sociale duisternis

Het lijkt alsof de mens is
weggelegd, alsof de bierkaai
tegen een ziekte vecht

Er is geen calamiteit
onopgemerkt gebleven

Er rust op dit land slechts
het pruilen, het meesmuilen
van menig dagblad

Er is geen poëzie
in de mond van een
pestend kind

Er deint geen wals
op de stroeve aarde
en het genadeloos grind

waar men de geur
van reukloze rozen
en dode egels vindt

Zie ook: http://oermirm.blogspot.com

Schrijver: Irmlinda de Vries, 12 oktober 2012

Biografie van deze schrijver

Geplaatst in de categorie: maatschappij

1
2
3
4
5

4.2 met 6 stemmen

399

Er zijn 6 reacties op deze inzending:

Hilly Nicolay, 13 jaar geleden

Dat wat we kwijtraken, pijnlijk. De schoonheid van het leven.
Bijzonder gedicht Irmlinda.

kerima ellouise, 13 jaar geleden

alsof de wereld alle schoonheid verdrinkt in het grauwe van de hedendaagsheid. Heel mooi neergezet!

Marije Hendrikx, 13 jaar geleden

Mooi weergegeven, de mens die zichzelf en de schoonheid verliest.

Coby Poelman, 13 jaar geleden

Wat een steengoed gedicht! Die bierkaai die tegen een ziekte vecht, zo knap bedacht!

Pama, 13 jaar geleden

Mooie mondige regels Irmlinda.

Thomas Koppelaar, 13 jaar geleden

Triest maar al te waar beeld van de wereld in het huidige tijdsbestel, Irmlinda

Geef je reactie op deze inzending: