voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 45.505):

Waar blijf ik met mijn vragen

de zomer heeft zich ingepakt
berust in een verlatenheid
herfst brengt me heimwee
een stille weemoed

terwijl de wind
toch zo vol van leven
over de aarde raast
menig blaadje omhoog blaast

en ik zie hoe een kind
dansend haar weg vindt
zich verbaast over de vruchten
die de bomen verlaten

hoe handjes graaien, pakken
verstoppen in jaszakken

vol bewondering
wijst het kind omhoog
naar de ganzenstreep
die er voor mij zo in gewoonte vloog

*

een moment zo kostbaar
waar blijf ik met mijn vragen..

Zie ook: http://hillysgedichten.blogspot.com

Schrijver: Hilly Nicolay, 21 oktober 2012

voorjaarsvlinder

Biografie van deze schrijver

Geplaatst in de categorie: emoties

1
2
3
4
5

4.5 met 4 stemmen

396

Er zijn 6 reacties op deze inzending:

Marije Hendrikx, 13 jaar geleden

Hand in hand met het kind keert verwondering terug.

geeraardt, 13 jaar geleden

mooi,
vragen van een volwassene die beantwoord worden door de verwondering van een kind....

kerima ellouise, 13 jaar geleden

herfst als intrede voor aanvaarding, als een plaats waar vragen zich langzaam ingraven tot lente het antwoord geeft...heel mooi Hilly.

AJ Meer, 13 jaar geleden

het kind brengt de dartel van een voorjaarsvlinder in het najaar :) prachtige sfeer tekening ...

julius, 13 jaar geleden

prachtige relativering...of wel ,,zie daar eens..

Han Messie, 13 jaar geleden

Echt een mooie aanwijzing hoe kinderlijke vreugde en vermaak ons volwassenen kan helpen naar blijdere kijk op het leven.

Geef je reactie op deze inzending: