inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 45.735):

Zeeblik

Zie de zee gestaag het land verleiden
door haar lippen vochtig langs de rand
te strelen van het maagdelijke strand
om in diep verzinken te verglijden

en hoe het avondlicht blozende brand
als de zon zich drenkt in de getijden
wolken nevels weven als verscheiden
duinen zwijgen in hun rust verzand

hoog op de keienkade zit een vrouw
haar doffe ogen dwalen urenlang
over de zee en het oneindig blauw

ze hoort het golvenlied als klaaggezang
schrijnend snijden in gevoelig rauw
en blikt verloren naar de ondergang

Schrijver: sacrajewa, 14 november 2012


Geplaatst in de categorie: algemeen

4.0 met 3 stemmen aantal keer bekeken 223

Er zijn 2 reacties op deze inzending:

Naam:
geeraardt
Datum:
15 november 2012
mooi gedragen, over de zee die geeft en neemt....
Naam:
hans rauch
Datum:
14 november 2012
Email:
hrauchsimpc.nl
En mijmerend ervoer ze het ritme naar ouder worden
Sprakeloos van bewondering met dit gedicht ben ik.

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)