lege stoelen
het licht heeft zich bevrijd
en heeft mij een volle schaduw nagelaten
ik zou je kunnen vragen
hoe het is
om op papier in duisternis
te verblijven
jouw tegenspraak is zwak
ook van het lot dat dwarrelt
rond woorden van eindeloze eenzaamheid
die dode vlinders begraven
achter het roestig hek dat niemand aanraken wil
behalve de nacht
immer de nacht
hij beroert met zijn lippen
de vleugels
het sterven in schaduw
is hem onbekend
hoe zou het zijn
Geplaatst in de categorie: psychologie
Voor mij althans.