inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 46.104):

Kleine meid*

Met Kerstmis zou ze weer zijn thuisgekomen,
mijn kleine meid met haar goudblonde haren
waar ik zovele nachten naar kon staren
en in haar ban begeesterd van kon dromen.

Soms kan het mijn vrienden wel zorgen baren
als ik hun weer foto’s van haar wil tonen,
“want daarin”, zeggen ze, “kun je niet wonen,
wees er eens klaar mee na zovele jaren!”.

Haar heb ik nog niet uit mijn hoofd gezet
en wat mensen ook van mij mogen denken:
voor mij is ze niet dood, maar nog in leven.

Ik sta op en ga er weer mee naar bed.
De aandacht die ik haar zal blijven schenken,
duurt eeuwig, al leefde ze zelf maar even.

Schrijver: Ferdinand van Heijningen, 12 december 2012


Geplaatst in de categorie: overlijden

4.0 met 4 stemmen aantal keer bekeken 3.657

Er is 1 reactie op deze inzending:

Naam:
Ingrid Hinderykx
Datum:
12 december 2012
Email:
moetje7hotmail.com
Mooi, heel ontroerend!

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)