inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 46.155):

De stichter van het Noodlot

(De vertwijfeling van de mens)


Ik ben de tijd met strakke wijzers
de balk die rechte ruggen knakt
de staar die aan Uw ogen vreet

Ik ben het kapotte oorlogskind
het wondvocht dat blijft druipen
Ik ben het zijspoor in Uw denken

Zo heb ik U als mens verwacht
Zo hebt Gij mij als een God gedacht

Ik breek ijzer met ijzer
ontvlam vuur met vuur
Ik schenk U het gif der slangen

Ik ben de roestplek op Uw ziel
de gebroken pezen in Uw hiel
de vliegen op Uw vuilnisbelt

Ik ben de wissel op het levenspad
de struikel in Uw rappe tong
de huiver in de barenswee
- waaruit ik U schiep:

het onkruid in Uw woekertuin
de zachtheid van een dode nerts
de meerpaal in Uw kolkend bloed

de wijsheid van een verguisd man
het droesem in een stenen kan
de vangrail in een haarspeldbocht

Zo heb ik aan de grens gewacht
Zo hebt Gij mij als een God gedacht...


Kunstwerk: ' Leven in zwart en wit ', 2012
Kunstenaar: Irmlinda de Vries


Zie ook: http://oermirm.blogspot.nl

Schrijver: Irmlinda de Vries, 15 december 2012


Geplaatst in de categorie: filosofie

4.0 met 5 stemmen aantal keer bekeken 273

Er zijn 3 reacties op deze inzending:

Naam:
kerima ellouise
Datum:
16 december 2012
wauw! indrukwekkend!
Naam:
hans rauch
Datum:
15 december 2012
Email:
hrauchsimpc.nl
De appel was het begin van 't kwaad
dus lieve Heer
vanaf nu eet ik alleen nog een peer
(kon het niet laten Irmlinda)
Prachtig beeldend verwoord.
Naam:
Thomas Koppelaar
Datum:
15 december 2012
Email:
thomaskoppelaaryahoo.com
Mooie cadans in dit stevige gedicht, Irmlinda !

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)