Koudstaal
Grauw water moet eten van ijzige oeverranden,
droge inktvlekken moeten holle luchten vullen.
Dwangmatig, omdat de rivier niet mag verzanden
en luchten zich niet in zwijgen mogen hullen.
Geschreven woorden verdrinken krampachtig
in bevlogen letters van de spiegelende kust.
Golven van herinnering zijn geen zee te machtig,
zij kennen geen paniek en bewaren alle rust.
Omdat stroming voorbij de kromming begint
en geleidelijk aan mildheid wint.
Omdat wolken het luchtig opnemen
en verdwijnen met de westenwind.
Geplaatst in de categorie: natuur