inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 46.512):

Poëziegeluk

dat ik hier nu alleen zit
aan de tafel, met mijn kladblok
een pen, in stilte gehuld

afgezonderd van de mensen
achter een gesloten deur
geeft een gevoel van schuld

dat ik mezelf de vrijheid
van het ongestoorde
schrijven heb gegeven

ver van het moeten
zo het intense geluk
van poëzie kan beleven


Zie ook: http://hillysgedichten.blogspot.com

Schrijver: Hilly Nicolay, 3 januari 2013


Geplaatst in de categorie: vrijheid

4.5 met 6 stemmen aantal keer bekeken 389

Er zijn 6 reacties op deze inzending:

geeraardt, 12 jaar geleden
voor poëzie is soms wat afzondering nodig, daarna kan het allemaal weer gedeeld worden.
Roland Hainje, 12 jaar geleden
Een gevoelige pen en hand, moeten soms schrijven in rust. Mooi!
AJ Meer, 12 jaar geleden
ik herken het helemaal Hilly ...
julius dreyfsandt zu schlamm, 12 jaar geleden
prachtig verwoord,,,los van het moeten en toch " schuldig voelen" maar wel geluisterd naar jezelf..
kerima ellouise, 12 jaar geleden
een zachte stilte waarin woorden 'geluid' vinden...mooi Hilly.
Irmlinda de Vries, 12 jaar geleden
Twijfel is niet nodig Hilly, jouw gedichten zijn het nectar voor deze wereld en van groot plezier voor jou alsook voor de lezers...

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)