Intieme duisterklacht
Haal ze maar weg, de muizenissen
grote, kleine gebeurtenissen in de nacht
hoe ze het humeur soms droef ontstemden
pogingen die je deed, op eigen kracht
je zag niets in de kleuren
waarmee werkelijkheid schetste
een wereld die in arm en rijk
werd verdeeld
je kwam nooit achter de deuren
waarmee het geloof je vaak kwetste
leegte bleef stil, als een heilig waanbeeld
breng ze weer terug, de droeve beelden
van dood en verderf op weg naar de nacht
ze zijn misschien van nut
voor de minder bedeelden
want werkelijkheid
heeft de waarheid verkracht
commercie en hoogmoed
ze schreeuwen om aandacht
maar de ziel van de mens
is de laatste die lacht.
Inzender: Henk van Dijk, 5 januari 2013
Geplaatst in de categorie: psychologie