voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 47.104):

er zijn zachte muren

ga maar
de aarde wacht wel
in al zijn dagelijkse dingen
ga maar
naar zachte woorden
die zich uitstrekken
intiem
van vroeg tot laat
ga maar
maar laat me niet achter
een en al ziel, een
en al lichaam
want
alles, ja, alles
in deze armen
zal uit vuursteen bestaan
ga maar
maar laat mij jou dichten
laag na laag
naamloos zoals ik ben

Schrijver: kerima ellouise, 15 februari 2013

Geplaatst in de categorie: liefde

er zijn zachte muren

1
2
3
4
5

4.0 met 6 stemmen

404

Er zijn 7 reacties op deze inzending:

Micheline Cuypers, 12 jaar geleden

de zachtheid van liefdeswoorden ontroert me

Ingrid Zalme, 12 jaar geleden

ontroerend mooi Kerima

Hilly Nicolay, 12 jaar geleden

Woorden gedicht in een hart, vervuld met liefde.
Zo heel mooi weer Kerima.

Marije Hendrikx, 12 jaar geleden

Zo mooi en ontroerend zingen jouw heimwee en verlangen.

lijda, 12 jaar geleden

Kerima, deze gedachten eigen ik mezelf toe, om door te geven aan alles wat me lief is! Zo mooi......

whisperwheeter, 12 jaar geleden

laat ons maar lezen, woord voor woorden, klank na klanken. een mooitje.

hans rauch, 12 jaar geleden

Onder oude bomen tussen de bloemen
recht tegenover de hemel,
zo mooi is jouw gedicht Kerima.

Geef je reactie op deze inzending: