Als je weet hoe hard het ijs is
Stormachtige furie
Met veel venijn in
Vuur en vlam ontstoken,
Door redeloze razernij zo ver
Gebracht dat de wereld waarachtig
Even stilstond - is nu door
Winterkou tot bedaren gekomen
En de golven op jouw oceaan
Van hartstocht lijken in zichzelf
Bevroren - schuimkoppen die nu alleen
Uit ijs nog bestaan - zachtjes probeer
Ik je aan te raken maar raak, in mijzelf verdwaald,
Het hoogtepunt van jouw bevroren branding
En heb meteen mijn vinger aan je opengehaald
Geplaatst in de categorie: natuur