lenteluik
alsof de aarde
zich deelt naar alle verten, lente nog luider klinkt
dan de oerknal
ogen vertellen: ik ben jouw geheel
in de ruimte van twee
gezichten
nemen wij het zwijgen
aan elkaars hand mee, nog verward door de kleur van de ochtend
de ongestoorde woorden tot aan onze voeten
totdat een van ons vraagt: was het gisteren of vandaag
Geplaatst in de categorie: liefde
maar geef jouw lente-gedicht een plaats
als onvergankelijkheid.
Mooi Kerima.