inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 47.376):

houden of houwen

hoe zou een woordsculptuur
eruit zien
zou het zijn
zoals de vlakte
van een monotoon gesprek
waarin de uitgedoofde hartstocht
geamputeerd werd
voor het blote oog
of zou het vluchten;
een hert dat nimmer
het beloofde landschap inloopt
bewust van het gevaar;
illusies die elk woord
doorbreken, beloftes
tussen hemel en bos
aan de rand van
een laatste avondmaal
of zou het zijn wat ik
ervan maak;
een vlinder
in zichtbare seizoenen
zomaar zwervend van steen tot steen

Schrijver: kerima ellouise, 8 maart 2013


Geplaatst in de categorie: psychologie

4.2 met 6 stemmen aantal keer bekeken 417

Er zijn 7 reacties op deze inzending:

Annejan Kuperus, 12 jaar geleden
De beeldhouwster in jou, zorgt er in jouw gedichten/poëzie voor dat elke klap/houw, dus elke regel en elk vers, ieder gedicht opnieuw (dezelfde) woorden, meer betekenis krijgen...!
Hilly Nicolay, 12 jaar geleden
Een beeld geschetst, de vlinder vindt de woorden als zonmomenten. Vleugelvangende warmte op een steen.
Marije Hendrikx, 12 jaar geleden
na het lezen van dit , wederom, prachtige gedicht is het mij volkomen duidelijk hoe een woordsculptuur eruit ziet .
geeraardt, 12 jaar geleden
uit stenen haalt zij nog de honing
voor het allerlaatste avondmaal
in woorden vindt zij dan haar woning
de stukjes hartstocht als galgenmaal
Imiza, 12 jaar geleden
een hert dat nimmer het beloofde landschap in loopt; mooi!
Irmlinda de Vries, 12 jaar geleden
De woorden vormen zich een beeld(houwwerk) en spreken hun eigen geheimzinnige taal...
wuitvanwieten, 12 jaar geleden
een van mijn lievelingsvormen in een gedicht, een sliert, een snoer, en dan met die woordkunstjes erin vol vlinderkind...

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)