Netgedichten

netgedicht (nr. 47.576):

benen en vinnen

sterfelijk
vertraag ik mijn verhaal

het breekpunt zichtbaar
wanneer lijnen aan kracht winnen, golven worden
die ik schep tot schuimend lichaam

er waait een gedicht uit
grillig gevormd

ook door het zilte aangetast

mijn handen halen zich open aan de horizon
versieren illusies
met

schelpgeruis

opnieuw
in deze volgorde van emotie

schaduwen liggen
stil
op een meeuw
die ook jij zag

of ben ik het
die met een witte zakdoek
de vloed

veeg

Zie ook: http://blog.seniorennet.be/kerima_ellouise/

Schrijver: kerima ellouise, 29 maart 2013

miemake

hotmail.com

Geplaatst in de categorie: psychologie

benen en vinnen

4.0 met 11 stemmen

199

Er zijn 9 reacties op deze inzending:

Naam:: constance bongers
Datum:: 1 april 2013; Meer en meer voel ik me thuis in jouw taal en zie steeds meer beelden als ik je lees. Dank je.

Naam:: Hilly Nicolay
Datum:: 31 maart 2013; Een gedicht uit de golven, geplukt van de kleurige horizon. Zie de meeuw vliegt als een witte vlag de vrijheid tegemoet. (zo las ik dan weer:) Prachtig kerima.

Naam:: Jan Haak
Datum:: 31 maart 2013; Een schilderij in pastel !

Naam:: verhavert
Datum:: 30 maart 2013; prachtige poëzie

Naam:: Annejan Kuperus
Datum:: 29 maart 2013; Prachtig, die witte zakdoek als metafoor

Naam:: Pama
Datum:: 29 maart 2013; Op de vloedlijn vind je de mooiste dingen net als dit gedicht.

Naam:: julius dreyfsandt zu schlamm
Datum:: 29 maart 2013; mooie poëzie

Naam:: Marije Hendrikx
Datum:: 29 maart 2013; met een maagdelijk witte zakdoek kan elk tij opnieuw ontstaan zelfs vanuit de schaduw van een meeuw die voorbij vliegt.

Naam:: zeewuit
Datum:: 29 maart 2013; klotsgolvend weer die beelden, met een pen geschreven en gedrenkt in schelpengruis. zee. weer die zee...

Geef je reactie op deze inzending: