Netgedichten

netgedicht (nr. 47.717):

tussen zee en land

ik was daar met jou
we zagen het komen en gaan
vroegen aan meeuwen de onvervulde wensen
tussen de tikken van de wijzers van de klok
het was alsof we mee ruisten, in overvloed dreven
naar een doorwaakte maan

durf jij mij jouw ziel niet toe te schijnen
omdat ik het verlangen niet zou verstaan
je hoeft geen oceanen te wissen
of mij te leiden naar een volmaakte traan

ik luisterde naar alles wat je zei
jouw ogen raakten steeds meer de mijne
onbevreesd en eindeloos naaktzaam

Zie ook: http://blog.seniorennet.be/kerima_ellouise/

Schrijver: kerima ellouise, 9 april 2013

miemake

hotmail.com

Geplaatst in de categorie: liefde

tussen zee en land

4.6 met 9 stemmen

244

Er zijn 5 reacties op deze inzending:

Naam:: Gerhard Burgers
Datum:: 18 juli 2013; wederom mangnifiek, ik voel het verlangen, teleurstelling en een grootse liefde. ik lees dit gedicht niet, ik voel het

Naam:: Hilly Nicolay
Datum:: 10 april 2013; De zee, de golven, ze bewaren de liefde. Zo jij, de kust, de rust.

Naam:: Pama
Datum:: 9 april 2013; De wereld gezien in het spectrum van een zilte traan op de scheidingslijn van land en zee, tussen hoop en verlangen. Mooi gedicht kerima.

Naam:: elze
Datum:: 9 april 2013; naaktzaam in het licht van de vuurtoren wachter ..mooi, de strand is jouw alibi

Naam:: wietenderzee
Datum:: 9 april 2013; was er vorig weekend, en wou dat ik deze beelden daar zelf geschreven had. zee als ultieme inspiratiebron, waar alles eindigt maar ook begon.

Geef je reactie op deze inzending: