inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 48.062):

er is altijd een overkant

zie de zwemmer
hij is daar en wacht op vloed

dagen om te begrijpen
wat hem doet drijven

duinen krabben
het lichaam zonder water

heeft hij dan niet gevoeld
niets dat als een rivier begon
spiernaakt

de brug is hoog, hoger
dan de honderd nerven
in het zand

een laatste ark
kokhalst splinters uit het stof

nog van de tijd over

en de vraag die hij zichzelf stelt
wanneer hij eb als huid
meesleept

Schrijver: kerima ellouise, 4 mei 2013


Geplaatst in de categorie: psychologie

4.3 met 7 stemmen aantal keer bekeken 335

Er zijn 6 reacties op deze inzending:

Hilly Nicolay, 11 jaar geleden
De titel van dit mooie gedicht, ik draag het mee.
Gerhard Burgers, 12 jaar geleden
op deze wijze toveren met woorden kan ik niet, kon ik het maar ...
, 12 jaar geleden
een schildpad die wacht op vloed, weer mooie zinnen Kerima
Martien Montanus, 12 jaar geleden
Heel mooi deze overbrugging van woorden!
Pama, 12 jaar geleden
Het strand geeft bij elk getij een ander decor, zijn zilveren luit beschrijft z'n mythische avondturen met zilte vingers in het zand.
Mooi gedicht.
wietszee, 12 jaar geleden
zilt je woorden, zalig je zeeënbeelden.

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)