Het verbrijzeld aangezicht der liefde

Het licht wat ooit nog fonkelde
de warme taal van het gelaat
krimpt ineen en zwijgt

De dode die niet op wil staan
De kiemkracht die op sterven staat
De onschuld die verdwijnt

De traanval glooit de wangen nat
en sluit de lippen kronkelend
om wat eens is geweest

Nu waanzin mij hier achterlaat
het breekpunt mij door midden zaagt
verlies ik lijf en geest

Met een verbrijzeld aangezicht
de koortsdroom die jouw beeld vervaagt
de zweer die niet geneest

bouw ik een brug naar niemandsland
de pijler die het offer draagt
naar liefdes paradijs

... Foto: Irmlinda de Vries, 2012 ...

Schrijver: Irmlinda de Vries, 13 mei 2013

irmart140xs4all.nl

Biografie van deze schrijver

verbrijzeld aangezicht liefde

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

4.0 met 6 stemmen 610