tot dan
zij draagt haar naam naar de bekentenis
dat ooit haar bloem weer open bloeit, in paars
en witte tonen
nu nog wonen er twee luiken
in een zwaar gebroken hart -ze blijven dicht
totdat zon opnieuw haar doorzicht geeft
aan zwak beschenen kieren
eerst dan -kunnen we vieren
dat er ooit
ook leven was
... Uit: kleine meicyclus ...
Zie ook: http://www.switilobi.nl/f...gedicht.php?fotogedicht=totdan
Schrijver: switi lobi
Inzender: Anja Visser, 26 mei 2013
Geplaatst in de categorie: psychologie
Het licht van mei laat bloemen bloeien, zo mooi...