Met de Noorderzon ?
Ik streelde je wakker in een
morgendicht, onderzoek wat
je eerder hebt geloofd en
vervloek de gisting tussen de
engel en de sater, waarin je
z’n minnaar werd in donker licht,
ik verdoof de duivel met een
gelijke waan die rondwaart door
de botte hoornen op het hoofd.
Ik wil niet strijden met
een verwachting, die
de geest verwart,
ik vermijd de pijn,
schenk je zuurstof
uit de beide boezem
kamers van het hart,
de ene kamer pas gewit,
de ander nog ongewis die
de toekomst tart, om het
heden maar te verbijten.
Ik zal die Satan pakken,
met wie jij vluchten moest,
ik schep genoegen in die daad
en laat hem zonder tranen met
de noorderzon vertrekken, ween
niet als de maan zijn vaste baan
verlaat,de vrucht van het verleden
is gerijpt om jouw roos te wekken
om de ongeboren droom nog te
ontdekken zoals werd beloofd, een
onbestaand eiland waar jij voor koos.
... Uit de bundel: Er is geen verlies van tijd. ...
Zie ook: http://www.pamapoems.nl
Schrijver: Pama, 25 juni 2013
Geplaatst in de categorie: afscheid