Verboden vrucht
zwijgende bomen lijken zo stil
werpen schaduwen op de muur
buigen onder gewicht van de wil
verteren hun ziel in brandend vuur
ik durf niet te zeggen waar het op staat
bang om prijs te geven wat verborgen is
dat in ongebreideld verlangen schuilgaat
in luwte van schemer voor het morgen is
zonder grenzen van betamelijk gedrag
zou het verbodene mij niet verleiden
door immers te doen wat ieder mag
zijn geen grenzen te overschrijden
de verlossing lonkt altijd daar
in de weide van groener gras
op het ritme van het hart
het verlangen is ongrijpbaar
als honger achter glas
die alle rede tart
Geplaatst in de categorie: moraal