Heimweeheuvels
Kijk!
Daar liggen de heimweeheuvels
in het verloren land achter de horizon
waar wij als kinderen dapper speelden
kraaien op molshopen
blote billen op papier
Zie!
Daar grazen nu de wilde paarden
vliegen muggen achter dwazen
ijverige mieren in de zon
koeien die niet passen
in de straten
Het spijt mij dat ik je toch ben vergeten
er was niets in de droom
of in nabijheid van essentie
er kwam geen spiegel
voor mijn ratio
de geest van mijn gedachten
hervond het dwalen van de zon
je las een gedicht
tekende een gezicht
je kocht een boek
beschilderde een doek
je gooide wat boze dromen weg
en ik verdween langzaam
in de waternevel
in de mist
van heimweeheuvels
liet jij mij ongemerkt verdwijnen.
Inzender: Henk van Dijk, 21 juli 2013
Geplaatst in de categorie: emoties