Tussen de regels
Je hebt je opengeslagen, als het ware
dat wat geschreven staat getoond.
Ik heb je gelezen, nee uitgespeld
en ontdekte tussen de regels door
iets wat ik niet meer krijg uitgewist.
Dat moment was pure poëzie.
De woorden werden ijl, verdwenen,
lieten zich niet langer tot zinnen kneden.
De witregels bleven over,
waarvan alleen ik weet wat ze willen zeggen.
Vol van betekenissen maar los van de taal.
En zo stapel ik je woord voor woord onuitgesproken
tot mijn eigen meesterwerk.
Geplaatst in de categorie: liefde