inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 49.013):

Mistroostig polderlandschap.

Molens in de verte, de wieken
staan stil.
Het verdorde gras geeft een
mistroostig aangezicht.
En tussen de weilanden liggen
de lege sloten.

Een dode zwaluw ligt langs de kant
van een sloot en een reiger staat
krom gebogen tussen het geknakte riet.
En de anders zo kwakende kikker zie
en hoor je nu niet.

... Eigenlijk het tegenovergestelde van een polderlandschap dat er anders zo pittoresk uit kan zien. ...

Schrijver: martin valk, 17 augustus 2013


Geplaatst in de categorie: landschap

4.0 met 3 stemmen aantal keer bekeken 340

Er zijn 3 reacties op deze inzending:

K.Borgdorff, 12 jaar geleden
Tipje: twee keer 'liggen' en twee keer 'sloten'
achter elkaar doen het gedicht te kort.
Mistroostig over het hoofd gezien?
Hilly Nicolay, 12 jaar geleden
Toch de zon zal haar stralen geven, een opleven.
Mooi gedicht.
Irmlinda de Vries, 12 jaar geleden
Een verschil van dag en nacht vormt de aanblik van dit fraai landschappelijk gedicht. Ook mistroostigheid heeft zo zijn schoonheid...

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)