inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 48.932):

Herfstregens op het Dodenhof

Ogen liggen verscholen, diep
in een ovaal van liefde
en handen priemen frontaal in de nacht
onder koude dekens die wenken

Met vereende kracht
sijpelt verlatenheid uit een loden last

Als kadavers liggen zij daar, herinneringen
aaneengeregen door de tijd

Ik hoor een adem kuchen, scherp dissonant
in het schrapen van een rauwe keel

Ligt er nog een wereld voor morgen
aan deze voeten
of beklimt kreupelheid de ouderdom, zo eertijds..?

Zeg mij, waar heb ik de vruchten
van mijn jeugd gelaten?
Waar vind ik nog de glimlach van steile bloemen
bloeiend naar die ene ranke vlinder?

Voor jou boog ik zo diep
- voor de dromen in jouw mooie blik

Laat mij nog eenmaal in jouw hart gedijen
sluit mij in met tederheid

- voordat de herfstregens kletteren op mijn Dodenhof

... Kunstwerk: ' Groene planeet met poolkap ', 2011. Kunstenaar: Irmlinda de Vries ...


Zie ook: http://oermirm.blogspot.nl

Schrijver: Irmlinda de Vries, 17 augustus 2013


Geplaatst in de categorie: jaargetijden

4.0 met 6 stemmen aantal keer bekeken 381

Er zijn 5 reacties op deze inzending:

Naam:
K.Borgdorff
Datum:
24 augustus 2013
Ik word helemaal week van pathetiek...
Leven we wel in 2013?
Naam:
Hilly Nicolay
Datum:
19 augustus 2013
Klasse Irmlinda.
Naam:
Jeroen Splinterman
Datum:
18 augustus 2013
Een bijzonder intens schrijven is dit.
Naam:
Rudolf
Datum:
17 augustus 2013
Prachtige ode.
Naam:
Thomas Koppelaar
Datum:
17 augustus 2013
Email:
thomaskoppelaaryahoo.com
Een ode aan onze liefde en de tederheid tussen geliefden, Irmlinda.
Bedankt voor deze schitterend tot bloei gekomen innerlijke schoonheid...

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)