Herfstregens op het Dodenhof
Ogen liggen verscholen, diep
in een ovaal van liefde
en handen priemen frontaal in de nacht
onder koude dekens die wenken
Met vereende kracht
sijpelt verlatenheid uit een loden last
Als kadavers liggen zij daar, herinneringen
aaneengeregen door de tijd
Ik hoor een adem kuchen, scherp dissonant
in het schrapen van een rauwe keel
Ligt er nog een wereld voor morgen
aan deze voeten
of beklimt kreupelheid de ouderdom, zo eertijds..?
Zeg mij, waar heb ik de vruchten
van mijn jeugd gelaten?
Waar vind ik nog de glimlach van steile bloemen
bloeiend naar die ene ranke vlinder?
Voor jou boog ik zo diep
- voor de dromen in jouw mooie blik
Laat mij nog eenmaal in jouw hart gedijen
sluit mij in met tederheid
- voordat de herfstregens kletteren op mijn Dodenhof
... Kunstwerk: ' Groene planeet met poolkap ', 2011. Kunstenaar: Irmlinda de Vries ...
Zie ook: http://oermirm.blogspot.nl
Schrijver: Irmlinda de Vries, 17 augustus 2013
Geplaatst in de categorie: jaargetijden
Leven we wel in 2013?
Bedankt voor deze schitterend tot bloei gekomen innerlijke schoonheid...