terug naar zee

zwijgend rijgt ze
oude woorden aan elkaar
onstilbaar verlangen van toen
en daar verankerd in de ziel

de zee bracht golven
aarzelend naar het strand
nam ze dan weer mee
het water was laag

ze hoort de meeuwen
zoekt veren en schelpen
zo stil, zo dichtbij vindt ze
haar dieptste zelf

zacht ademt ze het verleden uit
de vloed zit haar op de hielen

Tijd

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

4.0 met 3 stemmen 153