Netgedichten

netgedicht (nr. 49.139):

Zo graag

Zo graag zou ik wat warme woorden vinden
om hen te troosten die nu gauw vertrekken.
Ze weten het, ze voelen al de kilte van de herfstdag
die lange schaduw werpt en bomen laat verdorren.

Maar arm als ik zijn er zo velen, hun hart is
niet bij machte om het woord te vinden dat
oplicht als de dagen grijs en treurig zijn. Is dan
de stilte meer gepast en enkel ’t luisteren naar

wat onuitgesproken in de ruimte hangt? Ik kan
het enkel hopen en verlangen. Misschien dat
toch de woorden komen en vertolken wat diep

vanbinnen leeft maar eerst als zaad moet sterven?
Heel langzaam komt de herfst, ik zie al bladeren
de paden sieren en door wind gaan dansen.

Schrijver: Adeleyd, 11 september 2013

rosa.olaerts

skynet.be

Geplaatst in de categorie: emoties

troosten

luisteren

herfst

4.0 met 5 stemmen

363

Er zijn 3 reacties op deze inzending:

Naam:: Pama
Datum:: 13 september 2013; Beeldende woorden als een caleidoscoop van seizoenen die zich in het innerlijk van een mens voltrekken.
Mooi gedicht Rosa.

Naam:: geeraardt
Datum:: 11 september 2013; zo sfeervol triestig dit

Naam:: wietewuiten
Datum:: 11 september 2013; het komt eraan. maar troosten doen toch je warme woorden.

Geef je reactie op deze inzending: