inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 49.467):

Entelecheia

Verleden vergleden naar diepe meren,
waarop het heden vaart
schatten van levens vergaard
en roeit door nieuwe nevels van begeren

Arme Eroos, een blijvend streven
onrustig en broos
als de vluchtige woestijnroos
met feeëriek licht: alles vergeven.

Dromen waarin het is volbracht
ontmoetingen volledig voltrokken
zo kalm als nooit is gedacht

op niets meer betrokken
doordrongen eeuwige pracht
onverstoorbaar, geduwd noch getrokken

... doel-oorzaak: Aristoteles ...

Schrijver: Marcus Dehond, 12 oktober 2013


Geplaatst in de categorie: filosofie

3.0 met 2 stemmen aantal keer bekeken 112

Er zijn 3 reacties op deze inzending:

Naam:
Laurens Windig
Datum:
13 oktober 2013
Schitterend Marcus! Vooral de indrukwekkende slotzin.
Naam:
Pama
Datum:
12 oktober 2013
De echte werkelijkheid is de intrinsieke schoonheid van de ziel en heeft geen idealistische drang nodig. Mooi gedicht.
Naam:
Jeroen Splinterman
Datum:
12 oktober 2013
Prachtig filosofiegedicht.

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)