inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 49.648):

het mat geslagen uur

ergens is er nog jouw stille
adem, de aanblik van wat eens was
nee geen naam in eeuwigheid maar
een plek naast alle ingezetenen

wat gaan we doen, zal de nacht jouw
glans gaan strelen tot aan het mat
geslagen uur waar in wij het feest
gaan delen?

zou niet weten hoe mijn spade
je zou verbieden, je verankeren
aan het lot dat ons bindt, mijn liefste
ik sterf mee aan jouw keten

in twijfel hangt de herinnering
aan het heden; er is geen moment
dat jouw zijn zich niet
in mijn armen bevindt

Schrijver: elze, 27 oktober 2013


Geplaatst in de categorie: dieren

4.0 met 2 stemmen aantal keer bekeken 265

Er is 1 reactie op deze inzending:

Naam:
kerima ellouise
Datum:
29 oktober 2013
een verankering aan glans en aan trouw. Mooi Elze.

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)