inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 50.969):

takken

de kraaiennesten waren slechts gevuld
met wind en water

hun navelstreng werd onverhoopt
naar later weggewuifd
er bleef niets anders achter dan
het sloophout
van een oude boom

zijn droom verhing zich aan zijn kruin
het puin bewaard in ruwe schors
en hoop
lag op de grond
gewond maar nimmer koud

een crucifix in duizendtallen
liet zich vallen uit
het hout


Zie ook: http://www.switilobi.nl/f...gedicht.php?fotogedicht=takken

Schrijver: switi lobi
Inzender: Anja Visser, 10 februari 2014


Geplaatst in de categorie: psychologie

4.0 met 3 stemmen aantal keer bekeken 211

Er zijn 3 reacties op deze inzending:

marcel bulckaert, 11 jaar geleden
goed gedicht, mooi verwoord.
Hanny van Alphen, 11 jaar geleden
Zijn schors, zijn hout, bouwt verder aan de kringloop van het leven. Prachtig gedicht!
kerima ellouise, 11 jaar geleden
prachtig gedicht!

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)