takken
de kraaiennesten waren slechts gevuld
met wind en water
hun navelstreng werd onverhoopt
naar later weggewuifd
er bleef niets anders achter dan
het sloophout
van een oude boom
zijn droom verhing zich aan zijn kruin
het puin bewaard in ruwe schors
en hoop
lag op de grond
gewond maar nimmer koud
een crucifix in duizendtallen
liet zich vallen uit
het hout
Zie ook: http://www.switilobi.nl/f...gedicht.php?fotogedicht=takken
Schrijver: switi lobi
Inzender: Anja Visser, 10 februari 2014
Geplaatst in de categorie: psychologie