gesternte

Als ik me neerleg bij mijn grenzen,
trek ik een muur rondom me op,
voel ik me veilig in een wereld die
ik meen te kennen.
Al wegen onmacht en talmen zwaarder dan lood,
zij zijn mij eigen en vertrouwd.

Ik weet dat als ik door mijn grenzen breek,
de verte nieuwe horizon en tijd onthult,
dan ligt de toekomst voor mij open,
laaf ik me aan eigen, onbedorven bron.

Al is de weg te lang om nog vanavond aan te komen,
de top te hoog om hem vandaag te overwinnen,
de krappe kleinheid van mijn leven wil ik ruilen,
voor ruimte om te barsten uit mijn pantser.

Reis met me mee,
want kracht en vreugde kan je
dubbelen door delen,
en wat je geeft
krijg je in meervoud terug.

Reik me je hand,
en laat ons samen
voor een nieuw begin vertrekken.

zelfontplooiing

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

3.0 met 3 stemmen 52