Netgedichten

netgedicht (nr. 51.776):

Bevrijding

Het dorp de rug gekeerd,
niet meer omgekeken
Lots lot voor ogen

Nimmer komt een wending
opgeslorpt in groter gebeuren
waarbij dode bladeren
verzeilen in riolen

Het wordt stil
in de herfst van leven
alleen het hart
heeft nog te lijden

van dit verlaten
stille dorp

Schrijver: Marcus Dehond, 30 april 2014

marcus.dehond

skynet.be

Geplaatst in de categorie: afscheid

filosofie

afscheid

4.0 met 2 stemmen

880

Er zijn 5 reacties op deze inzending:

Alexander Peters, 11 jaar geleden

Mooi en integer geschreven. Bedankt dat je dit met ons deelt.

Hanny, 11 jaar geleden

Jij bent "altijd" bedankt voor uw eerlijkheid

marcus, 11 jaar geleden

dank je wel Hanny en Pama: de reactie van pama is wel speciaal daar een student filosofie me net geleden eenzelfde vergelijking maakte met het ontstaan van het zelfbewustzijn:
1° de humushoop is het universum
2° in die hoop wil iedereen stand houden
3° waardoor het rottingsproces in crescendo gaat en zo ontstaat zelfbewustzijn uit objectbewustzijn (cfr ook Hegel)

Pama, 11 jaar geleden

Uit de rottende humus van het bestaan ontstaat uiteindelijk nieuw leven. Geeft dat hoop?
Mooi verwoord.

Hanny van Alphen, 11 jaar geleden

Mooi gedicht Marcus.

Geef je reactie op deze inzending: