Onderzee

het zout van aarde en zand
spoelt naar rusteloze kolken

van breekbaar porselein
in gedachte helder van nature

door vloedlijnen onder druk
doch wildrooster van binnenvet

in kringloop van water en regen
een rad voor ogenschijnlijk

min of meer als bij toeval
breekt het water verborgen aan

vraag me niet waarom
van hier struikelt het oppervlak

tuimelend als helmgras in het duin
voorbij de muren van zichtbaar

mijn donkere molenslagen
schuwen de afdaling niet

raken steeds meer gewend
aan buitenzinnige diepte

psyche chaos verborgene

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

1.0 met 1 stemmen 57