resttijd
ik herinner me een nacht,
gewikkeld in de dodenwacht
van zeven maal plus één keer werkelijk
een dag geleefd
de lakens werden nat, het klamme
zweet betrad al lopend oude ruggen
in het overbruggen van ‘t armzalig
schietgebed
in de weggezette kast
daar achter, in de la
versta ik geen gekerm of honderduit
ik wankel slechts, waarna
ik uitgeput
weer slapen ga
Zie ook: http://www.switilobi.nl/f...dicht.php?fotogedicht=resttijd
Schrijver: switi lobi
Inzender: Anja Visser, 21 mei 2014
Geplaatst in de categorie: emoties