voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 52.111):

ze hield van rozen

ik zie zijn handen
de stilte van afgesneden bloemen
in een vaas schikken

hij wil ze buigen naar hun schaduw
om het verschil nog dieper te begrijpen

haar handen
en hoe ze wist wolken te verspreiden

die ene dag bijvoorbeeld
te midden van het Boompjesplein

haar open zoen
de tedere woorden die ze bij hem
liet binnenglijden

het is nergens volmaakt
zei ze dan

veraf of dichtbij

Schrijver: kerima ellouise, 6 juni 2014

Geplaatst in de categorie: psychologie

ze hield van rozen

1
2
3
4
5

4.0 met 9 stemmen

297

Er zijn 8 reacties op deze inzending:

Hilly Nicolay, 11 jaar geleden

Zij wist en zei... Mooi gedicht.

Marije Hendrikx, 11 jaar geleden

weer heel erg mooi, als een lijst om het schilderij heen geschreven, waardoor de essentie voelbaar wordt.

geeraardt, 11 jaar geleden

mooi slot waarin de schaduwen van bloemen blijven hangen

Egbert Jan van der Scheer, 11 jaar geleden

Mooie, weemoedige, poëtische nostalgie Kerima.

Rudolf, 11 jaar geleden

Tedere woorden die binnenglijden, mooi.

wietewuiten, 11 jaar geleden

beelden als in parelmoer gedrenkt. om te kozen deze rozen.

switi lobi, 11 jaar geleden

Kerima... beeldschoon

julius dreyfsandt zu schlamm, 11 jaar geleden

mooie poezie

Geef je reactie op deze inzending: