Licht

aan het einde van niets
moet het zicht zijn geboren

zonder daglicht immers
loopt men alleszins verloren

naarstig, tot matig talmen
uit nood, wederkerig wellicht

of verblind door vurig aanschijn
zo intens dat letters nagloeien
de zee het duister oplicht

eeuwig zou anders tijdloos zijn
daarom vat ik niets te licht op
Wie kan zich vertillen aan gewicht

van paarse waterwolken,
hun schaduw in een schicht

duister zon zee

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

3.0 met 1 stemmen 84