vriendin
haar hand op mij
mijn hand op haar,
de ander houdt een kaars
de hemelbaar van duizenden gelovigen
in één - en wij samen -
onze tranen wassen stap voor stap
tot het gewicht van een ster
de aarde raakt
en zacht als in mijn eerstgeboren uur
geef ik me bloot
daar, op de grond van oude tijden
ligt geen grens meer, tussen
leven en
mijn schoongewassen dood
... Lourdes 2014 ...
Zie ook: http://www.switilobi.nl/f...icht.php?fotogedicht=vriendin2
Schrijver: switi lobi
Inzender: Anja Visser, 24 juni 2014
Geplaatst in de categorie: psychologie