voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 52.353):

het dode stuk van de rivier

vreemd is het gelaat
van de nacht
en als losgeraakte touwen
stromen twee rivieren

regen is wat er liggen blijft
lakens alleen gelaten, in de nabijheid
van morgen

ik herken ze niet

en de stappen die ik zet
ter hoogte van jouw ademhalen
sterven bij leven

ontheemd tot op het laatste woord

wie zal nog de oevers zien
uit dode rivierarmen knopen maken

Zie ook: http://www.youtube.com/wa...v=V9o7LYvpC8Q&feature=youtu.be

Schrijver: kerima ellouise, 3 juli 2014

Geplaatst in de categorie: psychologie

het dode stuk van de

1
2
3
4
5

3.7 met 6 stemmen

255

Er zijn 4 reacties op deze inzending:

Katty, 11 jaar geleden

Meanderend uitdeinen in wat ooit het leven was.... Lees je graag.

Hilly Nicolay, 11 jaar geleden

Ontroerend mooi Kerima.

Bert Weggemans, 11 jaar geleden

Dit gedicht ontroert mij - hoe wonderschoon beeldend beschreven. Klasse, Kerima!

.w.w., 11 jaar geleden

toonzwaar, sfeerzwaar. maar herkenbaar door jouw kronkelende rivierbeelden.

Geef je reactie op deze inzending: