inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 52.435):

de componist van tijd

ik wil de merel zijn
tussen nacht en dauw
die dromen loslaat

zich wendt naar het zaad
van een volle dag

zou ik dan weten wie ik ben
de dagen terug, hart en honger
't vervreemden van het mooiste

de lage tonen, moe gewaakt
door het ontwarren van oude wind

om dan alles weer in hetzelfde lied
te herhalen


Zie ook: http://youtu.be/iirPGuKYRJc

Schrijver: kerima ellouise, 11 juli 2014


Geplaatst in de categorie: psychologie

4.4 met 9 stemmen aantal keer bekeken 332

Er zijn 7 reacties op deze inzending:

Hilly Nicolay, 11 jaar geleden
De merel ze zingt in de morgen, in de avond en nooit verveelt het lied. Hoge, lage tonen, nooit een dag hetzelfde. Ik lees hier veel in jouw gedicht.
Rudolf, 11 jaar geleden
zich wendt naar het zaad van een volle dag, prachtig.
lijda, 11 jaar geleden
en toch Kerima blijft de honger in het hart, naar de tonen die verwarmen.
julius dreyfsandt zu schlamm, 11 jaar geleden
bijzonder mooi
ww.., 11 jaar geleden
Een tikkel mysterieus, deze kleine symfonie van hoge en lage tonen.
Alexander Peters, 11 jaar geleden
Erg mooi!
Martien Montanus, 11 jaar geleden
....prachtige woorden...

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)