inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 52.556):

Gat in de wolken

van die laatste dag ijlden
vele duplicaten na, een zegel
van archetypen, glasachtig

een deling van cellen, het stof
van zandpaden, de deur die je
zachtjes sloot, stilte indachtig

de weg over voetangels en
honing, onaangeharkt, naar de
tijd en plek waar alles samenvalt

het geheugen dat niet gewist
kon of mag worden, kortom
je leven in je knuist gebald

blijf, bleef! achtergebleven -
'Tot hoever kun je de wolk boven
ons nog zien, ook ginds misschien?'

je nam een knoop in je zakdoek mee
en ook mijn vraag -
zal ik je ooit nog zien

Schrijver: Iniduo, 2 augustus 2014


Geplaatst in de categorie: afscheid

2.7 met 3 stemmen aantal keer bekeken 284

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)