Winter

Een stille deken
Bedekt mijn gezicht
Koud tot op het been
Het laatste gericht
Is aangebroken
Dit lege landschap
Heeft geen erbarmen
Ik ben een wrak
Aangespoeld op een helse kust
Verlaten van een ieder
Bitterkou doortrekt mijn lijf
Maar, zie de bespieder
Scherpt mij aan
Zoals ijzer met ijzer
Knerpend en sinterend
Het land kleurt grijzer
Hij slaat toe
Meedogenloos in razernij
Alles lijkt verloren
In kille dwingelandij
De wanorde verbergt
Een daad van liefde
Het einde nabij
Van mijn leven, geliefde

Schrijver: meint, 4 augustus 2014

meintmeint.net

winter

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

3.0 met 1 stemmen 75