Frontaal
wij zitten radicaal aan tafel
zoals onze flessen zich ledigen
in klanken tot woorden
van platgeslagen schuim
tijdens vetgerande glazen
waarmee taal onhoudbaar is
die eenmaal gesproken
monden heeft verlaten
zich nestelt in geheugen
en plooien van moleculen
verzadigd van onbegrip
in morfemen ondeelbaar
wij verlaten stellingen
verdwalen op grafvelden
zodat wellicht woorden
onmachtig zijn te bevatten
en gedachten sterker zijn
dan ledematen
Geplaatst in de categorie: algemeen