Netgedichten

netgedicht (nr. 53.037):

crisis

nog vóór zijn gevoel had het moment
hem ingehaald, neergedaald
in vage vormen brak het zijn gemoed
een autoloze zondagmiddag was nog niets
in vergelijking tot zijn fiets
die trapperloos de schutting nam

stram van lijf, met moede leden
klom hij stil de koffer in

“dit is het begin” dacht hij
en vormeloos verborg hij snel
de fietsbel in de verst gelegen hoek
“ik word oud” zei hij en keek tersluiks
wat naar zijn strak gespannen
broek