inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 53.452):

Tijdloos

hoe tijd langzaam draait
en jij je rokken droeg
uit andere tijden
andere eeuwen en blond
je sterkste troef nog was

de wereld danste om jouw as
ik zocht, ik vocht, verdronk
in zoveel ogenblauw en hoe
het water veel te diep kon zijn

grandeur groeit in de breedte
en god groeit in de hoogte zei je
maar wat moet ik
met een engel die de hemelen tart
met zoveel aardse schoonheid

de wereld danst nog steeds
mijn lief, om jouw slanke leest
ik zoek, ik vecht, ik was zo graag
in eeuwigheid jouw drenkeling geweest

Schrijver: Guy Aarts, 3 november 2014


Geplaatst in de categorie: liefde

4.2 met 9 stemmen aantal keer bekeken 756

Er zijn 4 reacties op deze inzending:

Naam:
Inte feelders
Datum:
3 december 2014
Wat liefde al niet teweeg kan brengen ... prachtig gedicht, Guy!
Naam:
Alexander Peters
Datum:
15 november 2014
Wat een pracht gedicht! Nuchtere woorden voor ontnuchterend gevoel.
Naam:
Hilly Nicolay
Datum:
4 november 2014
Een schoonheid die nog altijd danst op de aarde, als bruisend water.
Een mooi gedicht Guy.
Naam:
kerima ellouise
Datum:
4 november 2014
de ronde leest van liefde...heel mooi gedicht!

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)