voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 53.516):

dromen

ook dromen
die vleugels in zich dragen
laten sporen na

ze ravotten als kinderen
in ongeremd lawaai

hinkelen roze op wimpers
en rennen roekeloos door huizen

ze worden stil
als nerven in een boom en bovenop
baden ze zich in regen

en eenmaal vastgeworteld
draaien ze het hoofd naar alle richtingen

laten vogels uit ogen los

wie zal mij zeggen
dat ik mijn wimpers niet mag lichten

dat ik mijn voeten niet over drempels mag draaien

dat ik mezelf niet mag achterlaten
als braille op huid

Zie ook: https://www.youtube.com/watch?v=l4802qXzUqA

Schrijver: kerima ellouise, 4 november 2014

Geplaatst in de categorie: psychologie

1
2
3
4
5

4.6 met 10 stemmen

492

Er zijn 11 reacties op deze inzending:

Annejan Kuperus, 11 jaar geleden

Als jouw DROMEN mijn gedachten (zouden, kunnen) zijn, dan rijst onze wereld als nooit tevoren; stuwend... . Met stempel!

julius dreyfsandt zu schlamm, 11 jaar geleden

heel mooi

hans_, 11 jaar geleden

Je tekende een prentenboek in woorden.
Zo wil ik er wel meer van je lezen.

Guy Aarts, 11 jaar geleden

Gedroomd poëtisch hoogstandje. Hoedje af, Kerima!

geeraardt, 11 jaar geleden

le rêve en poésie, c'est toi...

Edwin van Rossen, 11 jaar geleden

Heel mooi. Dat zijn pas dromen!

Jeroen Splinterman, 11 jaar geleden

Wat een prachtig mooi gedicht.

Bert Weggemans, 11 jaar geleden

'Laten vogels uit ogen los' - 'als braille op huid' - dit is heel mooie poëzie, Kerima.

Marije Hendrikx, 11 jaar geleden

als braille op huid, laat dit prachtige gedicht sporen na.

Hilly Nicolay, 11 jaar geleden

Wie zal zeggen dat je niet mag dromen...
Een bijzonder gedicht Kerima.

wietenswuiten, 11 jaar geleden

de droomfee liet weer haar woorden los op ons. het geweldenaartje in me wordt klein en knielt vol eerbied.

Geef je reactie op deze inzending: