inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 53.781):

daglicht

De prille kleur van de dag
dringt voorzichtig
door gezeefd wit
de eerste zonnestralen
zijn nog nuchter
toch toont de zon vandaag
het najaar in volle glorie.

Het verval van bestaan
wordt gevierd
met aardse kleuren
zwammen dansen
op restanten van het leven
zij geuren met een
vleug van verrotting.

Later sieren lage stralen
uitgedunde bomen
tot silhouetten
die straks een winter lang
een duistere kant laten zien
hun laatste blad cirkelt
zielloos door de lucht.

Het finale schijnsel van de dag
werpt lange schaduwen
terwijl de herfst
nog één keer wordt aangelicht
verkleurt hemelsblauw
naar zwart geaderd oranje
de wereld staat in brand.

Zo maar een dag
als in een droom
waar sterven mooier lijkt
gemis voor heel even
op afstand blijft
ik gloei tevreden na
als het donker wordt…

Schrijver: Anton Cramer, 2 december 2014


Geplaatst in de categorie: natuur

3.9 met 7 stemmen aantal keer bekeken 654

Er zijn 5 reacties op deze inzending:

geeraardt, 11 jaar geleden
zo'n dag die je al lezend niet missen wilt...
marcus neuborg, 11 jaar geleden
golvende zinnen in beweging
top
K. Bladzij, 11 jaar geleden
Het is alsof je buiten loopt... Heerlijk!
Hilly Nicolay, 11 jaar geleden
Het licht dat dan verwondering brengt, een "gewone" dag
wordt een bijzondere dag. Mooi Anton.
Inte feelders, 11 jaar geleden
Een dag, en wat voor een ... Prachtig gedicht Anton!

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)