leven
als een dichtvriezende rivier
ontloop je vergeefs
het meesleurende niets
dat onder je door stroomt
en toch
je gaat ze te lijf
de pijnlijke groei
de spartelende worsteling
met angst en agonie
ruk je je los
je wordt die je bent
met onvermijdelijke moed
en dan
dichterbij de dood
de omgekeerde bloei:
leeg genoeg om vol te lopen
van het uitzicht op de kade
Geplaatst in de categorie: psychologie