Brandende echo
Wat stil is het vandaag.
Zo stil dat ik zijn lieve stem
ook nu nog helder hoor
hij dwarrelt lustig door het huis
omhoog, naar rechts, omlaag
ik kijk en lach
ik luister
stel af en toe een vraag.
Maar dan lijkt hij te vluchten
- het raam staat op een kier -
ik vang hem net op tijd
in allebei mijn handen
totdat zijn woorden branden
en ik wel los moet laten.
Ik kijk en wacht
ik duister.
Wat is het stil vandaag.
Geplaatst in de categorie: liefde